اولین فیلم بلند سینمایی محمدرضا لطفی

سینماپرس: حضور جدیدترین فیلم سینمایی محمدرضا لطفی در بخش نگاه نو جشنواره فیلم فجر خبر ساز شده است.

به گزارش سینماپرس، پس از اعلام اسامی فیلم‌های بخش نگاه نو جشنواره فیلم فجر، سوالی مبنی بر اینکه برخی از کارگردان‌ها فیلم اولی نیستند و چندمین اثر خود را تولید کردند، مطرح شده است.

یکی از این کارگردان‌ها محمدرضا لطفی است که با فیلم سینمایی «ریست» در جشنواره حضور دارد.

فیلم قبلی این کارگردان «روایت ناپدید شدن مریم» بود که اکران هم شد؛ اما واقعیت اینجاست این فیلم پروانه ویدئویی داشته است؛ پس جزو اولین فیلم بلند سینمایی او محسوب نمی‌شود. بنابراین این کارگردان منعی برای حضور در بخش نگاه نو جشنواره فیلم فجر ندارد.

سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به دبیری ابراهیم داروغه زاده برگزار می‌شود.

اسامی فیلم‌های بخش «نگاه نو» جشنواره فجر۳۸ اعلام شد

سینماپرس: اسامی فیلم‌های بخش «نگاه نو» سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر اعلام شد.

به گزارش سینماپرس روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، دقایقی پیش، پس از پایان جمع‌بندی آرای هیأت انتخاب بخش فیلم‌های سینمایی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر متشکل از: محمد احسانی، محمود اربابی، همایون اسعدیان، یلدا جبلی، رضا درستکار، سید محمود رضوی و حسین کرمی، اسامی فیلم‌های بخش نگاه نو (ویژه فیلم اول کارگردانان) به شرح زیر اعلام شد:

۱-آن شب (کارگردان: کورش آهاری، تهیه‌کننده: محمد درمنش)

۲- بی‌صدا حلزون (کارگردان: بهرنگ دزفولی‌زاده، تهیه‌کننده: مرتضی شایسته)

۳- پدران (کارگردان: سالم صلواتی، تهیه‌کننده: شهرام مسلخی)

۴- پوست (کارگردان: بهمن ارک و بهرام ارک، تهیه‌کننده: محمدرضا مصباح)

۵- دشمنان (کارگردان: علی درخشنده، تهیه‌کننده: مجید برزگر)

۶- روز صفر (کارگردان: سعید ملکان، تهیه‌کننده: سعید ملکان)

۷- ریست (کارگردان: محمدرضا لطفی، تهیه‌کننده: سیدامیر سیدزاده)

۸- شنای پروانه (کارگردان: محمد کارت، تهیه‌کننده: رسول صدرعاملی)

۹- کشتارگاه (کارگردان: عباس امینی، تهیه‌کننده: جواد نوروزبیگی)

۱۰-لباس شخصی (امیرعباس ربیعی، تهیه‌کننده: حبیب والی‌نژاد)

این ده فیلم نخستین تجربه فیلمسازان هستند که پروانه ساخت سینمایی خود را از سازمان سینمایی کسب کرده‌اند.

سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر ۱۲ تا ۲۲ بهمن ماه سال جاری همزمان با گرامیداشت چهل و یکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به دبیری ابراهیم داروغه زاده برگزار می شود.

جشنواره فیلم فجر 38

نمایش فیلم‌های فجر ۳۸ برای نابینایان و ناشنوایان

سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر، مدتی است کار خود را آغاز کرده است تا در بهمن ۹۸ به دبیری ابراهیم داروغه زاده برگزار شود.

این جشنواره در بخش‌های مختلف امکاناتی را برای خبرنگاران تا اهالی سینما، منتقدان و … برای دیدن فیلم و نقد و بررسی فیلم‌هایی که قرار است خوراک یکسال سینما را تامین کند، بوجود می‌آورد.

در این بین ناشنوایان و نابینایان قطعا سهمی از امکانات جامعه و جشنواره فیلم فجر که بخشی از اتفاقات این جامعه است را دارند. حالا با پیگیری‌ها متوجه شدیم شورای سیاست گذاری این جشنواره در حال آماده سازی شرایط و ایجاد سازوکاری برای نمایش فیلم‌ها برای این قشر است.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

جشنواره فیلم فجر

«آبادان یازده ۶۰» به جشنواره فجر تحویل می رود

سینماپرس: تدوین فیلم سینمایی «آبادان یازده ۶۰» به کارگردانی مهرداد خوشبخت به پایان رسید.

به گزارش سینماپرس، فیلم سینمایی «آبادان یازده ۶۰» به کارگردانی مهرداد خوشبخت و تهیه کنندگی حسن کلامی پس از دو ماه تصویربرداری و پایان تدوین به دبیرخانه فجر تحویل داده شد.

تدوین این فیلم به صورت همزمان با فیلمبرداری پیش رفت و اولین نمایش این فیلم سینمایی در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر خواهد بود.

علیرضا کمالی، حسن معجونی، شبنم گودرزی، حمیدرضا محمدی و نادر سلیمانی در این فیلم سینمایی ایفای نقش می‌کنند.

تازه‌ترین محصول مرکز فیلم و سریال سازمان اوج اثری متفاوت در حوزه دفاع مقدس است که به شروع جنگ ایران و عراق خواهد پرداخت.
در خلاصه داستان این فیلم سینمایی آمده است: مردم غیور آبادان … شهر در آستانه سقوط قرار گرفته است!

عوامل پشت صحنه این فیلم سینمایی عبارت است از: نویسنده و کارگردان: مهرداد خوشبخت، تهیه کننده: حسن کلامی، بازیگران: علیرضا کمالی، حسن معجونی، شبنم گودرزی، حمیدرضا محمدی، نادر سلیمانی، ویدا جوان، یاسین مسعودی، رضا مسعودی، افشین طایی و وحید کرمانی، مدیر فیلمبرداری: مهدی جعفری، مدیر هنری: عبدالحمید قدیریان، مدیرتولید: رحمت عبدالله زاده، مدیر صدابرداری: جهانگیر میرشکاری، چهره پرداز: محمود دهقانی، مدیر برنامه ریزی و و سرپرست گروه کارگردانی: امیرشهاب اسماعیلی، طراح صحنه: جعفر محمد شاهی، طراح لباس: زهرا صمدی، تدوین: سهراب خسروی، جلوه‌های ویژه بصری: جواد مطوری، جلوه‌های ویژه میدانی: محسن روزبهانی، آهنگساز: بهزاد عبدی، منشی صحنه: ساناز فراهانی، عکاس: علی نیک رفتار، فیلمبردار پشت صحنه: رضا رشیدی فر، مدیر تدارکات: حسن حیدرزاده، مشاور رسانه ای: مهرداد معظمی.

شروع کلاس های جدید بازیگری

کلاس تحلیل نمایش با حضور جناب آقای حسن باستانی – کارگردان و نمایشنامه نویس، روز سه شنبه مورخ ۹۸/۱۰/۱۰ آغاز خواهد شد.

تحلیل نمایش از گرایش های درس بازیگری بزرگسال است که توسط جناب آقای حسن باستانی -مدرس تئاتر،نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر صاحب نام کشور در آموزشگاه سینمایی اندیشه نو به بررسی و تجزیه و تحلیل آثار کارگردانان بزرگ تئاتر می پردازد. علاقه مندان می توانند جهت ثبت نام در این دوره با شماره تلفن۰۲۶۳۲۲۲۸۸۳۹ تماس حاصل نمایند.

روند فیلمنامه نویسی

روند فیلمنامه نویسی/عمران دهقانی

فیلمنامه، داستانی است که با تصویر بیان می شود و دارای شروع، میان و پایان مشخصی است. قوت و استحکام هر فیلم به فیملنامه آن است.

نویسنده فیلمنامه پیش ازهرچیز باید با انواع ادبی که شامل ادبیات داستانی و ادبیات نمایشی است آشنایی داشته باشد تا بتواند هم در اقتباس از آثار ادبی در انواع آن موفق عمل نماید و هم با شناختی که از سایر انواع ادبی دارد بتواند ساختار مناسبی را برای اثرخود انتخاب کند زیرا همانطور که در بالا ذکر شد فیلمنامه داستانی است که با تصویر بیان می شود و با سایر انواع ادبی در ساختار و نوع گسترش طرح داستانی متفاوت است. سینما هنری است که متکی بر عناصر دیداری و شنیداری است ولی الویت در آن بر عناصر دیداری است ؛در حالیکه در تئاتر ما بیشتر حرف می زنیم  و در رمان و داستان با توصیف حال و هوا می توانیم در ذهن مخاطب رسوخ کنیم .

بنابراین شناخت فیلمنامه نویس از انواع ادبی راه گشای بسیاری از مشکلات او از مرحله ایده یابی تا پرداخت نهایی است شناخت هنرمند از انواع مدیوم و فرمها هنری می تواند به او در انتخاب نوع فرم وجایگزینی محتوا موثر باشد اگر طرح موضوعی در قالب یک داستان موثرتر از طرح آن در قالب یک فیلم باشد چه الزامی وجود دارد که با صرف هزینه های زیاد و وقت گیر آن را در قالب یک داستان یا رمان منتشر نکنیم موضوعی که برای یک نمایشنامه رادیویی مناسب هست چه الزامی دارد که آن را تبدیل به یک نمایشنامه کنیم  از این رو شناخت وآشنایی با انواع رسانه های هنری و فرهنگی برای فیلمنامه نویسان ضرروی است

هر هنر مندی برای انتقال تجربه هنری باید بر دو حیطه شناخت داشته باشد.

-۱موضوع مورد بحث(محتوا)

-فرم مناسب (ساختار)

هنرهای گوناگون دارای مشترکات متعددی هستند ولی ویژگیهای آنها منحصر به ساختار خودشان است برای مثال در داستان نویسی بیان توصیفی و تشریح کلامی وعناصر ذهنی امکانات ویژه ای برای نویسنده است.اما تاکید در نمایشنامه نویسی بیشتر بر اشخاص بازی وگفتار نمایشی است و در فیلمنامه نویسی تاکید بر عناصر دیداری و شنیداری است. البته تاکید بیشتر بر عناصر دیداری است یا در گزارش نویسی باید واقعیت همانطور که بوده باید انتقال داده شود یعنی تاکید برواقع گرایی است.

اما در خاطره نویسی نویسنده تاثیری که از واقعیت گرفته است بازتاب می دهد و نقش راوی در خاطره نویسی بیشتر است و این بازتاب واقعیت در درون شخص است که با تاکید عاطفی بیان می شود.

در داستان نویسی بیشتر از راوی اول شخص استفاده می شود چون در داستان نویسی خواننده به اول شخص بیشتر اعتماد می کند وتاثیر واقع گرایی بیشتر می شود ولی در فیلمنامه نویسی از راوی سوم شخص مفرد و قضاوت دانای کل وجود دارد

عامل دیگری که در جریان نمایشی کردن یک متن تعین کننده است علاوه برانتخاب درست اشخاص و ماجرا بر خورد با مقوله زمان است . یک رمان نویس برای تامل وگسترش طرح داستانی و پردازش شخصیت ها و بسط ماجراها محدودیتی ندارد ولی.یک نمایشنامه نویس درگیر محدودیت های زمان اجرا ، مکان و موضوع است که در اصطلاح درام ارسطویی به آن وحدت های سه گانه اطلاق می شود ولی در سینما از میان این وحدت های سه گانه تاکید بر وحدت موضوع است که توسط فیلمنامه نویس پرداخت می شود اما سینما نیز درگیر محدودیت زمانی است چرا که طول زمانی هر فیلم ۱۲۰ دقیقه است بنابراین فیلمنامه نویس باید ایجاز و اختصار لازم را متناسب با ماجرا و موقعیت ها بکار ببندد. از این رو رابطه ادبیات داستانی و شناخت فیلمنامه نویس از انواع ادبی و تفاوت های آنها می تواند فیلمنامه نویس را در انتخاب درست ساختار ومحتوا و پردازش خوب شخصیتها وماجراها یاری کند…

ادامه دارد

عمران دهقانی/مدرس سینما،تئاتر و پژوهشگر علوم فرهنگی شهریور ۹۸

 

بازیگری هنر زود بازده نیست!

نوشته : عمران دهقانی نویسنده ،کارگردان و مدیر مسئول آموزشگاه سینمایی اندیشه نو

برای تربیت هنرمندان توانمند در هنر و صنعت سینمای کشور،چاره ای جز بهره گیری از آموزشهای علمی وآکادمیک و استفاده ازتجارب و توانایی های اساتید با تجربه دانشگاهی نداریم.

آموزش و تربیت بازیگری از ارکان اصلی هنر و صنعت سینمای هرکشور است.در سالهای اخیر توجه به آموزش هنر بازیگری به نسبت سایر رشته های سینمایی درکشور ما نیز افزایش یافته و به تعدد دانشگاه ها و آموزشگاه های سینمایی در تهران و البرز و شهرهای بزرگ منجر شده است .

متاُسفانه تاُثیر روابط  دوستانه وخویشاوندی و …درانتخاب بازیگر برای پروژه های تولید فیلم، از طرف بعضی از کارگردانان و فیلمسازان ودست اندرکاران، بدون توجه به پشتوانه های علمی و آموزشی و تجربیات عملی این افراد، تولید فیلم با حداقل بودجه و پخش آگهی های انتخاب بازیگر درکوچه و بازار و فضای مجازی ،اظهار نظرهای شتاب زده  وگاهی دور از انصاف برخی دست اندرکاران این هنر،از رسانه ها، به ویژه رسانه ملی، سبب نگرش سطحی افراد وخانواده ها به امرآموزش بازیگری شده و این نگرش را در بین عموم مردم جا انداخته استکه اصولا بازیگری هنری نیست که نیاز به آموزش داشته باشد، بلکه درذات خیلی از افراد هست و خیلی هم اکتسابی نیست! نگرشهایی از این دست سبب گردیده است جوانان علاقمند به بازیگری رغبت کمتری به آموزش نشان دهند و حتی آنهایی که به دنبال آموزش هستند، آنقدر عجول و کم حوصله هستند که دوست دارند به هر طریق ممکن در کوتاهترین زمان به اهداف خود دراین زمینه دست یابند. ولی در عمل با مشکلاتی مواجه می شوندکه هرگز به آن فکر نمی کنند.

بازیگری هنر زودبازده نیست، و با هنرهای تجسمی و آوایی و ادبیات تفاوت های چشمگیری دارد و فراگیران بعد ازطی مراحل آموزش نیاز به کسب تجارب عملی بیشتری دارند. اگر چه فرد آموزش دیده از استعداد مناسبی هم برخوردارباشد. واز این منظرهنرجویان بازیگری را می توان به فردی تشبیه کرد که دارد آموزش رانندگی می بیند .در روزهای آغازین آموزش  فراگیر به دلیل عدم تسلط به همه جوانب و الزامات و امکانات لازم برای رانندگی،دارای ترس ودلهره زیادی است وهمه امکانات لازم برای رانندگی را به طور همزمان نمی تواند بکارگیرد ولی پس از قبولی در آزمون های نظری وعملی در اخذگواهینامه وکسب مهارت های بیشتر تمام امکانات و الزامات رانندگی اعم ازکارکردهای اتومبیل، ( دنده، کلاج ،ترمز، راهنما، آیینه هاو…) علائم، رعایت فاصله های طولی وجانبی ، توجه به عابرین، سرعت های مجاز درجاده  و خیابان را به طور همزمان و با کمترین خطا به کارمی گیرد .بنابراین بازیگران نیزپس از کسب تجارب وهمه الزامات بازیگری اعم تمرکز، خلاقیت، فن بیان ،حس، بداهه سازی ،شناخت میزانسن و….می توانند از همه این ابزار به طورهمزمان و در جای درست بهره بگیرند.

کسب تجربه عملی برای هنرجویان این رشته، تجربه عملی روی صحنه تئاتربرای رسیدن به تواناییهایی فن بیان،تربیت حس ، وپرورش تخیل از طریق تمرینات بداهه سازی است .تئاتر سکوی پرشمناسبی برای جویندگان این هنربزرگ است .چراکه امکانات بازیگری به دلایل متعدد برای عموم علاقمندان در تئاترفراهم است ولی متاسفانه تب شدید دیده شدن ومعروف شدن بدون توجه به جایگاه ومسیر دست یابی به آن ،علاقمندان را از مسیر اصلی به بیراهه کشانده است. چهره های صاحب نامی که امروزدرعرصه حرفه ای بازیگری شاهدشکوفایی آنها هستیم ،سالیان سال تجربه های گرانقدرخود را از الزمات هنر تئاتر کسب نموده اند.

در دانشکده های نمایش و سینما، اساتید ومربیان توانمندی مشغول به تدریس هستند که اگرچه ممکن است از شهرت اجتماعی بالایی برخوردارنباشند ولی مربیان و مدرسان بسیار خوبی هستند که توانایی تربیت وپرورش استعدادهای هنرجویان  تازه وارد رادارند، استفاده از اینگونه اساتید درآموزش هنر سینما  وبازیگری به دلایلمتعددبرای آموزشگاه ها ی سینمایی نیزبسیار سودمند است ولیمتاسفانه علاقمندان هنر بازیگری برای ثبت نام درکلاسهای بازیگری به اسامی بازیگران معروف وسوپراستارها که شهرت اجتماعی بالاتری دارند، رغبت نشان می دهند.در حالیکه استفاده ازچهره های معروف به عنوان مدرس در آموزشگاه های سینمایی ، اولا به لحاظ هزینه مقرون به صرفه نیست وثانیا ممکن است این افراد به لحاظ تجربه وسوابق کاری ازتواناییهای بالایی برخوردارباشند ولی درامرآموزش وتوانایی تدریس ازمهارت لازم برخوردار نباشند زیرا تعلیم وتربیت هنرجو وشیوهای تدریس خود یک “توانایی ویژه “است که ممکن است همه دارای این توانایی نباشند الیته من معتقدم برگزاری “ورکشاب های یک روزه وکوتاه مدت “می تواند روش موثری باشد که چهره های معروف سینماوتلویزیون  دانسته ها وتجربیات  شخصی خودر را به هنرجویان تازهوارد انتقال دهند.ما بازیگران توانمندی داریم که از شهرت اجتماعی بالاتری برخوردار هستند ولی این بدان معنا نیست که آنان مربیان خوبی باشند. اگر چه ما در بین هنرمندانی که شهرت اجتماعی بالاتری دارند، مربیان خوبی هم داریم. ولی با وضعیت حاکم بر دستمزد بازیگران صاحب نام و دارای شهرت اجتماعی برای یک آموزشگاه سینمایی استفاده از اینگونه مربیان مقرون به صرفه نیست.زیرا گاهی دستمزد یک جلسه تدریس بازیگران صاحب نام برابر با هزینه یک تیم کوچک جراحی است .

مگر این آموزشگاه ها چقدر برای آموزش هنرجویان شهریه دریافت میکنند که بتوانند تمام گرایشهای درسی بازیگری را بی کم وکاست ودر مدت زمان مطلوب با این گونه حق التدریس ها برگزار نمایند.دربسیاری از موارد شهریه های آموزش بازیگری اصلاً جوابگوی هزینه های آن نیست و اگر میزان شهریه پرداختی هنر جویان به طول دوره آنان تقسیم شود معادل شهریه یک مهد کودک هم نیست.

من معتقدم برای خدمت به فرهنگ و هنرکشورمان وارتقاءسرمایه های اجتماعی وفرهنگی هرکدام از مسئولان و متولیان فرهنگی باید هوشیارانه عمل کنند زیرا فرهنگ وهنرهرکشوربزرگترین سرمایه اجتماعی است وباید برای پرورش نسل آینده ازشتابزدگی وتصمیمات زودگذر ومبتنی برمنافع شخصی پرهیزکرد. هنرمندانی که ما امروز پرورش می دهیم مربیان آینده بچه های ما خواهند بود اگردر تربیت وشکوفایی آنان کوتاهی کنیم پیامدهای آن متوجه نسل های آینده ( همان بچه های خودمان )خواهد بود مدیریت فرهنگی و هنری کار ساده ای نیست و نیاز به درایت و تدبیر ودانش آکادمیک در این حوزه دارد نه صرفا یک شهرت یا محبوبیت اجتماعی موقت وزودگذر،.کسانیکه در مراکزفرهنگی وهنری به دنبال کسب سود ودر آمد بالا هستند کاردرسازمان های تجاری را باماموریت های وزارت وفرهنگ وهنر وارشاد اسلامی اشتباه گرفته اند. وشاید یکی ازدلایلی که به خروجی های کمترمراکز آموزشی در حوزه فرهنگ وهنرمنجر شده است همین عامل است .بایک مقایسه ساده می وتوان نتیجه بهتری گرفت که، چطور با تعداد انگشت شمار،دانشکده های هنر ونمایش ودانشجویان اندک، دردردهه های چهل ،پنجاه  وشصت میتوان هنرمندانی توانمند در همه رشته های هنری آعم از تئاتر،سینما،موسیقی، وهنرهای تجسمی را تربیت کرد وهمه آنها راواردعرصه های حرفه ای کرد ولی امروز با داشتن آموشگاها و ودانشکدهای هنری و سینمایی متعدد در اقصی نقاط کشور این امر محقق نشده است و با خیل انبوهی از فارغ التحصیلان بیکار در حوزه نمایش و سینما مواجه هستیم اما باید آن روی سکه راهم دید. برخلاف اظهار نظر برخی دست اندرکارانی که در حوزه آسیب شناسی ، این موضوع ، بیشترین تقصیر برگردن مراکز آموزشی می اندازند علت کمتر تحقق یافتن این امر به زمینه های فکری واجتماعی افراد نیز برمی گردد .که با زمینه های ذهنی نادرست به دنبال هدفی هستند که زود بازده نیست و نیاز به صبر و حوصله و پشتکار دارد.متاسفانه اکثریت برنامه هایی که از رسانه ها به تحلیل این امرمی پردازند در حوزه آسیب شناسی به جای ارائه راه حل های علمی و آکادمیک به تخریب  دانشگاها و آموزشگاهای سینمایی می پردازند .اگرچه برخی از این آسیب ها هم در نحوه جذب و آموزش به این عملکرد آموزشگاه ها بر میگردد.

درسالهای اخیر متاسفانه به بهانه ایجاد اشتغال وحمایت از کارآفرینی و ارایه آمارهای فریبنده” درحوزه اشتغال “حراج ترین مجوزها به صدور مجوزهای مراکز فرهنگی وهنری وآموزشگاه های سینمایی اختصاص که بدون توجه به ظرفیت شهرها و مناطق،باکمترین توجه به ظرفیت وتوانایی های افراد متقاضی صادر شده است ّ و اشباع مناطق مختلف درشهرهای بزرگ از جمله تهران والبرزسبب بی رونقی وکم رونفی این موسسات شده ودرعمل در اداره امور وجذب هنرجو ناتوان مانده اند وبه ناچار برای سرپاماندن و یا با انگیزه های سود جویی کارهای انجام داده اندکه درشان مراکز فرهنگی وهنری وسینمایی نیست وهمین امر متاسفانه سبب بروز خساراتی برفرهنگ وهنر این کشور شده است . در صورتیکه گاهی گسترش یک مرکز تولیدی وخدماتی برای امر اشتغال به مراتب بهتر از ایجاد یک مرکزجدید برای امر اشتغال است که مستلزم گذشت زمان وصرف نیروی مضاعف و ریسک بالای کار آفرین است.در این زمینه کارشناسان ودست اندرکاران در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید به دنبال کارآفرینی در صنایع مختلف فرهنگی باشند.

با ملاحظه آنچه گفته شد توصیه من به عنوان فردی که حداقل طی دودهه نقش مستقیمی درآموزش وتولید هنرسینما داشتم به علاقمندان عزیز هنر بازیگری وخانواده های آنان این است که، برای ورود به این عرصه موارد ذیل توجه نمایند.

*ابتدا مشاوره لازم درمورد این رشته وسایر رشته های مرتبط را با کسانی انجام دهید که دارای تواناییهای علمی وتجربی در این رشته باشند و از اطلاعات کافی وآکادمیگ در زمینه هنر نمایش وسایر هنرهاب رخوردار باشند

*علاقه شدید ودرونی اولین گام درجهت رسیدن به هدف است اگر ایمان دارید که علاقه شما از روی احساسات زودگذر نیست تجربه عملی اولین گام شماست  و این حرکت در دو مسیر جاری خواهد بود یا میشود و به نتیجه می رسد،که شما به اهداف خود دست یافتید و یا نمی شود و به نتیجه مطلوب نمی انجامد که شما ندای درونی خود را پاسخ دادید و بعدا افسوس نمی خورید اگر چنین میکردم چنان می شد وخودتان را سررنش نمی کنید. در اینجا شما چیزی را ازدست ندادید بلکه تجاربی را کسب کردید که  به خودشناسی شما می انجامد ومی تواند راهگشای شما بر ای حرکت مجدد در این مسیر یا مسیرهای دیگری باشد.

*موفقیت در زندگی به ریسک پذیری نیاز دارد اگرفرد ریسک پذیر نیستید از این مسیر خارج شوید راههای موفقیت در زندگی زیادند.

* اگر از درآمد مناسب برای گذران امور بهره مند نیستید هنر را به عنوان شغل دوم انتخاب کنید تا دغدغه های اقتصادی ذهنیت شما را نسبت به جایگاه مطلوب هنرها دستخوش تغییر نکند.

*.هنر لازمه نشاط و شادابی زندگی انسان است داشتن روحیه هنری وشناخت از ماهیت وکیفیت هنرها، درون مارا آرام می سازند اگر در هنر دنبال تجارت باشید تمام آرامشتان را بهم خواهد زد.

*.از ماهیت وکارکرد انواع هنرها به عنوان یک مدیوم و رسانه آگاهی کسب کنید و از خودتان اطمینان حاصل کنید درکدام یک از آنها از توانمندی بالایی برخوردار هستید.

*.خودشیفتگی وعاشق شهرت بودن اگرچه در وجود بسیاری از آدمها ،خواه ناخواه وجود دارد ولی سعی کنید به سمتی حرکت کنید که اگر در آن مسیر قرار گرفتید از محبوبیت برخودار باشید واین مستلزم تعهد،صداقت،ومسئولیت پذیری و…. است.بنابراین باید مسیرتان را درست طی کنید.

*.بازیگری هنری است که اگر به درستی آن را دنبال کنید پرورش و رشد شخصیت شما را به دنبال خواهد داشت ،یافتن قدرت تکلم و فن بیان،تربیت حس ،افزایش اعتماد به نفس، قدرت تخیل،توانایی بداهه پردازی و مهارت های ارتباطی  وکلامی از ویژگیهای اساسی هنر بازیگری است اگر به آن دست یافتید مطمئن باشید امکان موفقیت شما در زندگی و امورات کسب وکار توانایی نقش پذیری شما در خانواده و اجتماع بالا خواهد برد چرا که شما می توانید نقش ایفا کنید.

* بازیگری را به عنوان یک درس پرورشی  برای کودکان ونوجوانان خود در نظر بگیرید .واین امر به رشد شخصیت آنها کمک خواهد کرد و اگر از استعداد لازم برخودارباشند مسیر آینده به دور احساسات وعلایق زودگذر دنبال خواهند کرد.

*ازشتاب زدگی وعجله در این مسیرخوداری کنید زیرا رسیدن به شهرت ومحبوبیت زمان براست .و اگر آن راوبازحمت با دست آورید باشما خواهد ماند. بیوگرافی وزندگینامه هنرمندان موفق رابخوانید واز آن درس بگیرید.

*به شایعات واظهار نظر افراد غیر کارشناسانه توجه نکنید و به شانس زیاد تکیه نکنید روابط و مافیا در همه جای دنیا هست ولی اگر موفقیت را با چنگ و دندان بدست آورید به رضایت درونی دست می یابید.

*به گفته ها واظهار نظرات افراد غیر مسئول و نا امیدکننده توجه نکنید،شک نکنید که آنها خودشان اعتماد به نفس پشتکار لازم برای موفقیت را ندارند زیرا انسان تنها موجودی است که استعدادش قابل پرورش است ومسیرها و افراد موفق در این فرایند برشما تاثیرگذارند.

عمران دهقانی / نویسنده کارگردان ومدیر مسول آموزشگاه سینمایی اندیشه نو

سوم اردیبهشت ۱۳۹۷

 

 

تفاوت تحلیل فیلم با نقد فیلم

ساده ترین تفاوت میان نقد و تحلیل فیلم در آن است که نقد درصدد بیان جذابیت یا نا کارامدی یک فیلم را برای مخاطیان عادی است  نقد عموما در پی بررسی داستان فیلم و پرداختن به کشش داستانی و نقد مضمون فیلم است به همین خاطر گاهی نقد فیلم توسط افراد غیر متخصص هم صورت می گیرد. اما در تحلیل فیلم هدف  بیان داستان فیلم ونقد زوایای آن نیست بلکه بررسی ساختاری و محتوایی فیلم از نگاه تخصصی است به همین خاطر مخاطبان تحلیل فیلم مخاطبان تخصصی هستند. یک تحلیلگر فیلم دارای دانش سینمایی و آشنا به تاریخ سینما و هنر است و عمدتا فرم های هنری وقابلیت های آن را می شناسد  و به پیوندهای فرم و محتوا توجه دارد .سینما به عنوان هنر تاثیرگذار در بخش محتوا از دانشهای گوناگون بهره می گیرد و با تلفیق آنان در راستای ایده و جهان بینی  فیلمسار به یک ساختار هدفمند نیاز دارد و برای هنرمند شناخت از موضوع از ضروریات است  در نقد فیلم ضرورتی به پرداختن تکنیکها و تمهیدات سینمایی نیست اما در تحلیل فیلم تک تک این عناصر و کاربرد آنها در بیان اهداف هنرمند تجزیه وتحلیل می شود

تحلیل  به منظور کالبد شکافی یک اثر هنری صورت می گیرد که هنرمند درپی چیست؟،جه هدفی را دنبال می کند؟ آیا عناصرکاربردی در تامین اهداف فیلم به درستی به کار گرفته شده اند؟ آیا فیلم دارای ساختار منسجم در بیان موضوع است ویا ساختار از هم گسسته دارد ؟آیا کارگردان به موضوع مورد بحث تسلط دارد و چقدر به مدیوم سینما و سایر مدیوم های هنری آشناست؟ آیا عناصرحرکتی و بیانی سینما در نماها و سکانس های مختلف فیلم به لحاظ ساختاری و ظانتقال حس و معنا به مخاطبان به درستی به کار گرفته شده اند

تحلیلگر عموما آدم بیطرفی است که هدف از تحلیلش شناخت و آگاهی دادن به مخاطبان و بالاخص مخاطبان تخصصی است  اما در مورد منتقدان همیشه این طور نیست و حتی ممکن است آنها در راستای تامین اهداف تجاری فیلم باشند یا برعکس سبب عدم رونق تجاری فیلم شوند

عمران دهقانی /نویسنده، کارگردان ، مدرس سینما وتئاتر،پژوهشگر امور فرهنگی

چاپ و تکثیر مطلب باذکر منبع بلامانع است

ایکسونامی پروانه نمایش گرفت

سینماپرس: شورای صدور پروانه نمایش آثار غیر سینمایی با عرضه یک عنوان مستند بلند موافقت کرد.

به گزارش سینماپرس، شورای پروانه نمایش آثار غیر سینمایی، برای مستند بلند “ایکسونامی”به تهیه کنندگی محمد رضا بورونی مهرآبادی، کارگردانی و نویسندگی محسن آقایی پروانه نمایش صادر گردید.

همچنین در این جلسه برای یک عنوان فیلم آموزشی و یک عنوان فیلم تئاتر پروانه نمایش صادر شد.

لازم به ذکر است؛ در این جلسه با نمایش فیلم های جشنواره فیلم پارس، فیلم های بخش مسابقه جشنواره فیلم عمار( ۹۲ عنوان فیلم کوتاه و نیمه بلند)، مجموعه فیلم های کوتاه هنر و تجربه( ۱۴ عنوان) و مجموعه فیلم های کوتاه فرهنگسرای نیاوران(۴ عنوان) موافقت شد.

اعلام اسامی فیلم‌های مستند سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر

به گزارش آی فیلم ۲ ، دبیرخانه سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر اسامی فیلم‌های مستند راه یافته به این دوره از جشنواره را منتشر کرد.

روابط عمومی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر اعلام کرد: هیات انتخاب بخش مستند متشکل از «بابک بهداد»، «رامین حیدری‌فاروقی» و «مرتضی شعبانی» پس از بازبینی فیلم‌های مستند بلند متقاضی حضور در بخش مستند، ۱۰ فیلم زیر را به ترتیب حروف الفبا برای حضور در جشنواره فیلم فجر برگزیدند:

۱- بانو- کارگردان: محمد حبیبی منصور – تهیه‌کننده: محمد حبیبی منصور

۲- پروژه ازدواج – کارگردان: حسام اسلامی، عطیه عطارزاده- تهیه‌کننده: مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی

۳- جایی برای فرشته‌ها نیست – کارگردان: سام کلانتری- تهیه‌کننده: محمد شکیبانیا

۴- خسوف- کارگردان: محسن استادعلی – تهیه‌کننده: محسن استادعلی، مسعود زارعیان

۵- خط باریک قرمز- کارگردان: فرزاد خوشدست- تهیه‌کننده: نگار اسکندرفر

۶- زمستان است – کارگردان: مهرداد زاهدیان- تهیه‌کننده: پیروز حناچی

۷- زندگی میان پرچم‌های جنگی – کارگردان: محسن اسلام‌زاده- تهیه‌کننده: محسن اسلام‌زاده

۸- عالیجناب- کارگردان: سجاد ایمانی – تهیه‌کننده: رضا دانش‌پژوه، سجاد ایمانی

۹- کامی- کارگردان: میترا ابراهیمی – تهیه‌کننده: پیمان قاسم‌خانی

۱۰- مهدی عراقی را بکش – کارگردان: عبدالرضا نعمت‌اللهی- تهیه‌کننده: عبدالرضا نعمت‌اللهی

سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر ۱۲ تا ۲۲ دلو/بهمن ماه سال روان، به دبیری ابراهیم داروغه زاده برگزار می‌شود.