نوشته : عمران دهقان – مدیر مسئول آموزشگاه سینمایی اندیشه نو

برای تربیت هنرمندان و بازیگران توانمند در صنعت سینمایی کشور،چاره ای جز بهره گیری از آموزشهای علمی و آکادمیک و اساتید صاحب علم و با تجربه دانشگاهی نداریم.

متاُسفانه تاُثیر روابط های خویشاوندی و … در انتخاب بازیگر برای پروژه های فیلم از طرف بعضی از کارگردانان و فیلمسازان بدون توجه به پشتوانه های علمی و آموزشی و تجربیات عملی این افراد، تولید فیلم با حداقل بودجه و پخش آگهی های انتخاب بازیگر در کوچه و بازار این تفکر را در بین عموم مردم جا انداخته است که اصولاً بازیگری چیزی نیست که نیاز به آموزش داشته باشد، بلکه در ذات خیلی از آدم هاست و خیلی هم اکتسابی نیست!

مسائلی از این دست سبب گردیده است جوانان علاقمند به بازیگری رغبت کمتری به آموزش نشان دهند و حتی آنهایی که به دنبال آموزش هستند، آنقدر عجول و کم حوصله هستند که دوست دارند در کوتاهترین زمان ممکن نقش اول و دوم فیلمهای سینمایی را از آن خود کنند، در صورتی که این طور نیست.

بازیگری هنر  زودبازده نیست، بلکه حتی بعد از آموزش نیاز به کسب تجارب عملی بیشتری دارد. اگر چه فرد آموزش دیده از استعداد بالایی برخوردار باشد.

ما در هیچ یک از تبلیغات هایمان کلمه ای برای تست بازیگری برای جذب هنرجو استفاده نمی کنیم ولی اکثریت کسانی که با ما تماس می گیرند می پرسند شما تست بازیگری می گیرید؟

این کلمه یعنی چه ؟ چرا به همین راحتی در بین مردم رواج پیدا کرده است؟ آیا کسی که دوره بازیگری ندیده، تئاتر و سینما نمی شناسد، چطور ممکن است با یک تست تشخیص داده می شود که این فرد بازیگری را خوب می داند و نیاز به آموزش ندارد.

به نظر بنده کسانیکه  به علاقمندان بازیگری و عده هایی این چنینی می دهند خیانت بزرگی به هنر بازیگری می کنند و اصولاً آدمهای بی مسئولیتی هستند.

من آموزش بازیگری را با دوسال تاخیر در این آموزشگاه شروع کردم و دلیل آن هم این بود که به مشکلات این کار تا حدودی واقف بودم ، به خاطر همین در سال اول فقط ژانر کمدی را آموزش می دادیم ولی زمانیکه بطور جدی وارد مقوله آموزش بازیگری شدیم، متوجه شدیم مشکلات ما در این حوزه خیلی بیشتر از آن چیزی است که قبلاً از آن واقف بودیم. و علاقمندان انتظارات عجیب و غریبی دارند.

بنده به عنوان مدیر مسئول و مدیر آموزش این آموزشگاه مسئولیت دارم با برنامه ریزی اصولی و تدوین طرح درس مناسب برای هر رشته + بار آموزش را غنی و پربارتر نمایم و این مسئله با استفاده از تجربیات صاحب نظران و مطالعه و شناخت در رشته سینما و تئاتر امکان پذیر است.

در مورد استفاده از مربیان و مدرسین رشته بازیگری نظر بنده این است که اموزشگاه های سینمایی با توجه به شرح وظایف و مسئولیت هایی که دارند(دوره اموزشی کوتاه مدت تخصصی) است و آموزش دوره های تخصصی مستلزم استفاده اساتید صاحب علم وتجربه دانشگاهی است.

در دانشگاههای نمایش و سینما، اساتید توانمندی مشغول به تدریس هستند که گاهاً از شهرت اجتماعی زيادی برخوردار نیستند ولی مربیان و مدرسان خوبی هستند که استفاده از اینگونه افراد در آموزش هنر سینما برای آموزشگاه ها بسیار سودمند است ولی متاسفانه علاقمندان این رشته برای شرکت در کلاسهای بازیگری به بازیگرانی که شهرت اجتماعی بالاتری دارند، توجه می کنند. درصورتیکه همیشه اینطور نیست.

ما بازیگران توانمندی داریم که از شهرت اجتماعی بالاتری برخوردار هستند ولی این بدان معنا نیست که آنان مربیان خوبی باشند اگر چه ما در بین هنرمندانی که شهرت اجتماعی خوبی دارند مربیان خوبی هم داریم.

و با وضعیت حاکم به دستمزد بازیگران صاحب شهرت اجتماعی برای یک اموزشگاه سینمایی استفاده از اینگونه مربیان مقرون به صرفه نیست.

استاد بازیگری که جلسه ای 300 هزارتومان حداقل برای 1 جلسه 3 ساعته حق التدریس دریافت می کند چگونه می توان از وجود ایشان ظرف 2 ساعت به اندازه  300 هزارتومان بهره برداری کرد؟

مگر این آموزشگاه ها چقدر برای آموزش هنرجویان شهریه دریافت می کنند جز يک یا دو آموزشگاه در تهران ، شهریه آموزش بازیگری اصلاً جوابگوی هزینه آن نیست و اگر میزان شهریه پرداختی هنر جویان به طول دوره آنان تقسیم شود معادل شهریه یک مهد کودک هم نیست.

من معتقدم برای خدمت به فرهنگ و هنر کشورمان هر کدام از مسئولان و متولیان فرهنگی رسالتی دارند که اگر درست و به موقع انجام نشود، اگر فرهنگ مطالعه و کتاب خوانی در زمینه تخصصهایی که دنبالش هستیم جا نیفتد، مسلماً اتفاق خاصی هم نخواهد افتاد.
من معتقدم مدیریت فرهنگی و هنری خیلی نیاز به شهرت ندارد بلکه نیاز به درایت و تدبیر دارد.یک مدیر هنری می تواند با بهره گیری از توانمندی نیروی انسانی و تجهیزات و امکانات و بهترین بازدهی را  در حوزه خود داشته باشد. شهرت اجتماعی بدون داشتن پشتوانه علمی و تجربی پایدار نیست.یک مدیر آموزش باید شناخت کافی از نیازهای اموزشی هر تخصصی داشته باشد تا بتواند مربیان و اساتید خود به چالش بکشد و شیوه های تدریس آنان را تحلیل نماید.

البته خوشبختانه در سالهای اخیر استقبال گروه کودک و نوجوان از امر بازیگری بشتر شده است. بنظر می رسد خانواده ها نیاز این مسئله را برای رشد و پرورش فن بیان و اعتماد به نفس فرزندانشان درک نموده اند و این اتفاق خوبی است و این دسته از علاقمندان بازیگری آینده بهتری خواهند داشت.

من در این آموزشگاه بیشتر سعی دارم به آموزشهای آکادمیک توجه بیشتری نمایم. به همین خاطر اساتید مجموعه، اساتید باتجربه و دانشگاهی هستند.

به همین منظور با شناختی که از جناب آقای نصرالله قادری داشتم و تجربیات موفق ایشان در رمینه تدریس هنر نمایش در دانشگاهها و تاُلیفات ایشان در  حوزه نمایش و مسئولیت اجرایی که در طول چند سال بر عهده داشتند. از ایشان برای تدریس دعوت بعمل آوردم و ایشان علیرغم دوری راه ، این همکاری را پذیرفتند و بحمدالله رضایتمندی بالای هنرجویان آموزشگاه را به دنبال داشته است.

سرکار خانم محبوبه بیات از بازیگران پیشکسوت که تجربیات موفقی ایشان در طول چندین سال بازیگری در عرصه تئاتر و سینما و تلویزیون قابل احترام است و تبحر خوبی در زمینه تدریس دارند و با من در مورد آموزش بازیگری اشتراک نظر دارند.

همچنین در زمینه پانتومیم /  طراحی حرکت / و نمایشهای ایمایی جناب آقای نصرآبادیان که از مدرسان توانمند و جوان دانشگاهی و  صاحب  تجربیات عملی مفیدی در  این حوزه هستند همکاری  دارند و به جراُت می توانم بگویم  این روند آموزشی در آموزشگاه سینمایی اندیشه نو در استان تهران آموزشهای مطلوب  و شایسته ای رادر هنربازیگری ارائه می نماید که بحمدلله اعتماد عموم مردم و ارگانهای دولتی را سبب گردیده است.

در دروس پایه و اصلی همه مدرسان آموزشگاه دانشگاهی هستند ولی از بازیگران معروف نیز به صورت فوق برنامه و تک جلسه ای همکاری داریم و آنها تحت عنوان ” بازیگری از نگاه یک بازیگر” تجربیات و یافته های خود راازهنربازیگری به هنرجویان منتقل می نمایند .